Lee: Melayu Bukan Pemilik Malaysia dan Tanah Melayu

Siri II, Singapura merumuskan Melayu bukan Islam, Malaysia bukan Tanah Orang Melayu. 

Keputusan mengeluarkan Singapura dari Persekutuan Malaysia dibuat secara perseorangan oleh Tunku Abdul Rahman Putra Al-Haj, Perdana Menteri Persekutuan Malaysia  ketika beliau di London pada tahun 1965. Ketika itu, Tunku Abdul Rahman dikatakan sedang bercuti sakit dan mendapatkan rawatan di sebuah hospital di London selama 53 hari. 

Lee Kuan Yew yang merupakan Ketua Menteri Singapura dan ketua parti PAP pimpinannya enggan bertolak ansur dengan Perdana Menteri Malaysia tentang kedudukan istimewa orang Melayu sebagai “Subjek Raja” merujuk kepada Perkara 153 Perlembagaan Persekutuan. Lee Kuan Yew mendakwa orang Melayu ketika itu hanya berjumlah 39 % sementara bukan Melayu 51 % (data 1963) dan dengan itu ia melayakkan Lee Kuan Yew menjadi Perdana Menteri Malaysia. Tindakan Lee Kuan Yew yang memberi ‘kewarganegaraan segera’ kepada sejumlah pendatang China ketika itu, telah menyebabkan populasi penduduk Persekutuan Malaysia menjadi tidak seimbang apabila penduduk asal Melayu/Islam disusutkan dengan warganegara baharu ini. 

Lee Kuan Yew juga mempersoalkan orang Melayu yang beragama Islam sebagai penduduk jati asal Malaysia.  Sedangkan pada pendapatnya yang “gila kuasa” ketika itu merumuskan bahawa orang Melayu (termasuk Sultannya) sebenarnya adalah juga pendatang dari Indonesia (yang telah merdeka dari Belanda pada 1945) sebagaimana orang Cina dan India.

Beliau turut memberikan contoh bahawa Syed Jaafar Albar, ahli politik UMNO Johor ketika itu mempunyai darah campuran keturunan Arab sebagai bukti bahawa Melayu itu pendatang dan bercampur gaul dengan bangsa lain.  Lee Kuan Yew turut menyalahkan Tunku dalam kegagalan konsep "Malaysian Malay". Tunku dikatakan telah terpengaruh dengan semangat ketuanan Melayu yang diperjuangkan oleh beberapa kumpulan pelampau Melayu yang terdiri daripada 'ultra Malay' yang berfahaman sama seperti 'Young Turk' iaitu Persatuan Sekular yang mempertahankan Negara Bangsa Sekular Turki Baru Yang Merdeka dan Nasionalist.

Sebaliknya, Lee Kuan Yew sendiri mewujudkan Gagasan Baharu yang lebih kurang radikalnya dengann nasionalis Turki iaitu konsep "Malaysian Malaysia" dan mendapat sambutan banyak parti di Semenanjung Malaysia, Sabah danSarawak, kecuali Persatuan Cina Malaysia (MCA) yang sedar akan ‘keistimewaan’ dan anugerah pemberian taraf kewarganegaraan oleh Raja Melayu kepada orang Cina. Gagasan Lee Kuan Yew meliputi Singapura, Pulau Pinang, Melaka, Sabah dan Sarawak di mana di negeri-negeri ini tiada Raja Melayu dan Agama Islam tidak dimasukkan secara khusus dalam pentadbiran Undang-Undang Tubuh Negeri.

Sebelum Tahun 1963, Parti Tindakan Rakyat (PETIR/PAP) hanya bertanding di Singapura sahaja dan Perikatan (UMNO-MCA-MIC) bertanding di Semenanjung Malaysia sahaja. Tapi pada 1963, Tan Siew Sin mendesak Perikatan bertanding di Singapura, namun UMNO kalah teruk di sana. Tan Siew Sin merupakan Presiden MCA ketika itu merangkap sebagai Menteri Kewangan Malaysia ketika itu terkesima dengan kekalahan UMNO di sana. Dan pada 1964, Lee Kuan Yew mengarahkan PAP turut bertanding dalam pilihan raya kebangsaan (PRU) di Semenanjung Malaysia bagi menentang MCA dek kerana MCA pernah mendesak UMNO agar bertanding di Singapura.

Selain itu, UMNO turut mahu Perlembagaan Singapura digubal bagi menjamin masa depan orang Melayu di negeri itu, tetapi Lee Kuan Yew sebagai Ketua Menteri Singapura yang ada autoriti dalam pentadbiran enggan berbuat demikian. Sebaliknya Lee Kuan Yew hanya berjanji secara lisan untuk memperbaiki kehidupan orang Melayu melalui peluang pekerjaan, pendidikan dan skim perumahan rakyat ketika itu. 

Dalam projek perumahan rakyat, perkampungan orang Melayu di Singapura telah dihapuskan secara bertahap. Akibatnya, beberapa pergaduhan telah berlaku di lokasi yang terlibat. Pada Julai 1964, kira-kira 114 persatuan orang Melayu bertemu dengan Othman Wok iaitu Menteri Hal Ehwal Sosial Singapura bagi membincangkan kepincangan orang Melayu Singapura ketika itu yang kelihatan semakin memburuk di bawah kekuasaan Lee Kuan Yew. (Othman Wok adalah bekas Wartawan Utusan Melayu yang menyertai politik mewakili parti PAP bukannya UMNO ketika itu). 

Rusuhan Kaum di Singapura pada 1964 sebelum merebak ke Kuala Lumpur pada 1969.  

Tatkala itu, seramai 12,000 orang Melayu telah mengadakan perarakan di jalan raya-jalan raya Singapura membantah penghapusan perkampungan dan pengambilalihan tanah mereka. Akhirnya tercetuslah rusuhan kaum antara Melayu dengan Cina di Singapura. Dalam peristiwa itu, dilaporkan lebih 22 orang terbunuh, 200 cedera dan 1130 ditangkap. Pada bulan Ogos 1964 pula, sekali lagi pergaduhan telah berlaku antara orang Melayu dan Cina dengan 8 orang telah terbunuh dan 60 orang yang lain cedera.

Kejadian ini meyakinkan Tunku bahawa dengan mengekalkan Singapura dalam Malaysia bakal mengundang rusuhan kaum yang lebih dashyat lagi kerana Lee Kuan Yew amat menentang orang Melayu dan Islam sebagai agama rasmi dan keistimewaan Orang Melayu dan Raja-rajanya.  Tidakan segera harus diambil bagi memulihkan kuasa Persekutuan dan mengekalkan Perkara 153 – Hak Istimewa Orang Melayu Islam termasuk agama dan bahasa rasminya.  Lee juga semakin kemaruk kuasa apabila membandingkan populasi Cina dan Melayu Islam di Tanah Melayu semakin menjurang di mana Melayu Islam bukan lagi majoriti di negara yang baru Merdeka itu.  Akhirnya, Singapura disingkirkan dengan warganegara segera dan baharu itu dalam memastikan bahawa Islam terus bertahan di bumi Orang Melayu ini dan Rajanya terus bertakhta dengan sentosa.

Walaupun ramai juga Melayu terkilan dengan tindakan unilateral Tunku ketika itu kerana menyerahkan sebuah wilayah Orang Melayu kepada pendatang Cina, tetapi Tunku mengambil jalan “membuang mudarat sedikit dari pada mengorbankan dan melibatkan mudarat yang lebih besar”.  Itulah harga sebuah Persetukuan Malaysia di mana orang Melayu telah membuang sebuah wilayahnya kerana ingin mengekalkan Orang Melayu dan Islam serta Rajanya di puncak tertinggi kuasa di Asia Tenggara ini.  Harga yang mahal ini tetap tidak memuaskan hati Lee Kuan Yew yang semakin kemaruk kuasa menjadi Perdana Menteri terhebat di Asia.  Dia tidak berhenti di situ, bahkan meninggalkan legasi partinya – Parti Tindakan Demokrasi (DAP) dalam Persekutuan Tanah Melayu dan Persekutuan Malaysia.